3 boyutlu düşünen çocuklar
Okul öncesi çocukların 3 boyutlu uzay hakkındaki konuşmaları, sonraki hayatlarındaki 3 boyutlu düşünme yeteneklerinde belirleyici rol oynuyor.

Chicago Üniversitesi'nde yapılan araştırmaya göre, anne-babalarından nesnelerin şekil ve büyüklüklerinin tariflerini duyan okul öncesi çocukları, işittikleri kelimeleri kendi cümleleri içerisinde kullandıklarında 3 boyutlu düşünme kaabiliyetlerinde mühim ölçüde gelişme kaydediyorlar.
Bu araştırma, okul öncesi çocukların kullanmayı öğrendiği pozisyonel ve geometrik kelimelerin, bu çocuklar büyüdüklerinde sahip oldukları 3 boyutlu düşünme yeteneklerini, dolayısı ile çocukların matematik ve diğer bilimlerdeki başarısını etkilediğini gösteren ilk çalışma... Fazladan 45 pozisyonel terim öğrenen ve bunları kullanan çocuklar, sözel olmayan 3 boyutlu düşünme değerlendirmelerinde ortalama yüzde 23 gelişme kaydettiler.
Psikolog Susan Levine “ulaştığımız sonuçlar, okul öncesi çocukların 3 boyutlu uzay hakkında konuşmalarının, daha sonraki hayatlarındaki 3 boyutlu düşünme yeteneklerinde belirleyici rol oynadığını gösteriyor” dedi. Bu bulgu, matematik kavramlarıyla ilişkili kelimelerin çocuklar tarafından erken yaşlarda öğrenilmesinin ne kadar önemli olduğuna dair yeni deliller sunuyor. Psikolog Levine ve meslekdaşları, önceki çalışmalarında çocukların erken yaşlarda matematik hakkında konuşmasının matematiğe olan yatkınlıklarının çok büyük oranda artırdığını göstermişti.
Anne babalar ile çocuklar arasındaki ilişki
Araştırmacılar, bu araştırma için anne-babaları tarafından eşlik edilen 14 ilâ 46 aylık çocukların görüntülerini 4 aylık aralıklar ile 90’ar dakika boyunca kaydetti. Araştırma için olağan günlük aktiviteleri boyunca çocuklarıyla interaktif olan annelere öncelik verildi. Çalışma takımı, Chicago bölgesinde ekonomik ve etnik olarak farklı ailelerden 52 çocuk ve 52 anne veya baba seçilerek oluşturuldu.
Araştırmacılar, hem çocuklar hem de bakıcıları tarafından kullanılan geometrik kavramlarla ilgili sözcükleri kaydettiler. Bu sayede “çember”, “üçgen” gibi 2 ve 3 boyutlu nesnelerin isimlerinin, “uzun” ve “geniş” gibi büyüklük ifade eden kelimelerin ve “eğik”, “kenar”, “köşe” gibi şekil tarifi yapan kelimelerin kullanımını kayıt altına aldılar.
Matematiksel kelimelerin kullanımı ile ilgili yaptıkları araştırmada olduğu gibi, araştırmacılar, ebeveyn ve çocukların geometrik kelime kullanımı ile ilgili çok çeşitli veriler elde ettiler. Çocukların 14 ile 46. ayı boyunca kaydedilen 13,5 saatlik görüntülerde ebeveynler ortalama 167 geometrik kelime kullandılar. Bu süre boyunca en az geometrik kelime kullanan ebeveyn 5 kelime ile yetinirken, en fazla kelime kullanan ebeveyn ise 525 kelime kullandı.
Çocuklar arasında da benzer bir çeşitlilik mevcuttu. Çocuklarda ortalama kelime kullanımı 74 adet olmasına rağmen, kayıtlarda 4’den 191 kelimeye kadar değişen bir çeşitlilik olduğu saptandı. Araştırma boyunca daha çok kelime kullanan çocukların, daha çok kelime kullanan ebeveynlere sahip olduğu gözlendi.
Araştırmacılar, çocuklar 4,5 yaşına geldiğinde, onların nesneleri zihinlerinde ne kadar iyi döndürebildiklerini, bütün halindeki tasarımları ne kadar iyi kopyalayabildiklerini ve farklı nesneler arasındaki 3 boyutlu benzetimleri ne kadar iyi yapabildiklerini değerlendirdiler. Değerlendirmenin sonuçları, günlük faaliyetleri esnasında daha fazla geometrik kelime işiten ve bunları kullanan çocukların, bu aktivitelerde daha başarılı olduğunu ortaya çıkardı.
14 – 46 aylık çocukların geometrik kelimeler öğrenmesinin, farklı nesneler arasında 3 boyutlu benzetmeler yapmaları ve nesneleri zihinlerinde döndürebilmeleri üzerinde çok büyük tesiri olduğu gözlendi. Anne-babaları ile yaptıkları olağan konuşmalar sırasında kullandıkları fazladan her 45 geometrik kelime, çocukların nesneleri 3 boyutlu benzetim yeteneklerinde yüzde 23, nesneleri zihinlerinde döndürme yeteneklerinde ise yüzde 15 artışa sebep oldu.
Bilimadamlarına göre, anne-babaların geometrik kelime kullanımının artması, çocukların geometrik ilişkilere olan dikkatlerinin ve geometrik problemleri çözme yeteneklerinin artmasına sebep oluyor. Ayrıca araştırmacılar, geometrik dil öğrenmenin, çocukların geometrik problem çözmesi sırasında ortaya çıkan zihinsel yüklenmeyi de azaltabileceğini düşünüyorlar.
Kaynak: Ajanslar